Historija Rusije

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Historija Rusije počinje naseljavanjem istočnih Slavena na teritoriji današnje Rusije. Prva istočnoslavenska država Kijevska Rusija je, nakon pokrštavanja, započela sintezu bizantijske i slavenske kulture stvarajući kasniju rusku kulturu koja je ovim teritorijem dominirala narednih hiljadu godina. Nakon raspada Kijevske Rusije usljed Mongolske invazije 1240. godine, mnogi gradovi, kao što su Novgorod i Pskov, su očuvali njeno kulturno i političko naslijeđe.

Nakon 13. stoljeća, Moskva je polahko počela dominirati nad ostalim kulturnim centrima. Do 18. stoljeća, Velika kneževina Moskva je postala ogromno Rusko carstvo koje se prostiralo od Poljske na zapadu do Tihog okeana na istoku. Teritorijalna proširenja na zapadu su omogućila bolje povezivanje Rusije sa ostatkom Evrope, čiji je uticaj doveo do stvaranja klime u kojoj je traženo provođenje sveobuhvatnih reformi. Vlast je na te težnje odgovorila kombinacijom represije i neodlučnih reformi. I pored čestih seljačkih pobuna, došlo je do sprovođenja Stoplinovih reformi i novog Ustava 1906. godine, ali car i dalje nije bio voljan da se odrekne autokratskog načina vladavine.

Ruska revolucija 1917. godine je bila posljedica kombinacije potpunog ekonomskog sloma, antiratnog raspoloženja i nezadovoljstva sa autokratskim načinom vladavine.^{[nedostaje referenca]} Vlast su prvobitno preuzeli liberali i umjereni socijalisti, ali je njihov neuspjeh u sprovođenju vlastite politike doveo do Oktobarske revolucije kada su vlast preuzeli komunistički boljševici. Između 1922. i 1991. godine, Rusija je bila dio Sovjetskog saveza. Napredak u stvaranju socijalističkog društva tokom različitih perioda historije Sovjetskog saveza je bio promjenjiv; od mješovite privrede i raznolikog društva tokom dvadesetih, preko strogo upravljane privrede i političke represije tokom Staljinovog doba, pa sve do ere stagnacije tokom osamdesetih godina. Društveno uređenje Sovjetskog saveza je od početka bilo zasnovano na jednopartijskom komunističkom sistemu. Do kraja osamdesetih, slabljenje i opadanje sovjetskog političkog i privrednog sistema je postalo sve uočljivije. Lideri Sovjetskog saveza su pokušali da spriječe njegovo dalje propadanje, ali je to bio samo uvod u njegov konačni raspad.

Raspadom Sovjetskog saveza 1991. godine, Rusija je postala nezavisna država i pravni nasljednik bivšeg Sovjetskog saveza. Iako je zadržala svoj nuklearni arsenal, izgubila je status velesile. Kako bi uspostavila novi politički i privredni sistem, Rusija je napustila ideju socijalističke planske privrede i državnog vlasništva i započela da gradi svoju privredu na pricipima tržišnog kapitalizma. U Rusiji se i danas u gotovo svim sferama društva osjeća^{[nedostaje referenca]} uticaj monarhističke i sovjetske prošlosti.